In Old Senders Ni-js staan artikelen over zaken uit het verleden. Het onderzoek dat aan het schrijven ervan voorafging, was voor de meeste auteurs interessant en hielp hen om hedendaagse gebeurtenissen te relativeren en om lessen te trekken uit het verleden in de hoop eerder gemaakte fouten in de toekomst te vermijden. Maar heb je er als lezer ook wat aan?

Nou is de vraag of je er iets aan hebt typisch een vraag van onze tijd waarin nut en rendement centraal staan. De een antwoordt: ‘Het hangt af van de kwaliteit en leesbaarheid van de artikelen.’ Een ander zegt: ‘Het hangt af van mijn interesse’. Een derde zegt: ‘Sommige artikelen spreken me aan, omdat ze raken aan iets uit mijn eigen levensgeschiedenis. Andere staan ver van me af en laat ik al gauw ongelezen, temeer omdat er iedere dag zo’n gigantisch aanbod is aan wat mogelijk interessant en/of belangrijk is.’

Je intensief bezighouden met het verleden kan een vlucht uit het heden zijn. En een bewuste concentratie op heden en toekomst kan een vlucht voor het verleden zijn, zeker als je daarbij blind bent voor de erfenis van het verleden die een stempel op je drukt en waarmee je moet leven. Vluchten levert niet veel op voor onszelf en de wereld waarin we leven. Dit beseffen de meeste historici. Ze willen met hun onderzoek en schrijverij een bescheiden bijdrage leveren aan het slaan van een brug tussen verleden, heden en toekomst. Eenvoudig is dat niet. Want het verleden is niet altijd gestructureerd en zichtbaar aanwezig in het heden. Voor zover aanwezig, willen de schrijvers van de artikelen in dit nummer enkele zaken wat zichtbaarder maken.

Een van de mensen die veel betekend heeft om het verleden van Zevenaar en de dorpen eromheen in relatie tot het heden zichtbaarder en meer invoelbaar te maken was ons redactielid Ab Hendriks die ons op 13 januari plotseling is ontvallen. Zo’n veertig jaar lang vertelde Ab verhalen die mensen hem toevertrouwden, verhalen ook over wat hij waarnam en door onderzoek te weten was gekomen. En dat altijd met groot respect voor de mensen over wie hij schreef, onpartijdig, bescheiden en betrokken. Ook informeerde hij de gemeenschap over wat er gebeurde, vanaf 1992 bijna wekelijks in Zevenaar Post en vanaf 2022 in Zevenaars Nieuwsblad. Wat Ab schreef ging vergezeld met door hem gemaakte prachtige foto’s. We missen in Ab een bij zeer velen geliefd, hartelijk, belangstellend en integer medemens die we met dankbaarheid gedenken.